روماتیسم مفصلی (Rheumatoid Arthritis) یکی از بیماری‌های خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به مفاصل حمله کرده و باعث التهاب مزمن، درد و کاهش عملکرد آن‌ها می‌شود. این بیماری بیشتر در زنان میانسال شایع است اما ممکن است افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد.

روماتیسم مفصلی چیست؟

روماتیسم مفصلی یک بیماری التهابی مزمن است که مفاصل را درگیر کرده و در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است به اندام‌های دیگر مانند پوست، ریه‌ها، قلب و چشم‌ها نیز آسیب برساند. این بیماری با سایر انواع آرتروز مانند استئوآرتریت متفاوت است، زیرا در این بیماری، التهاب ناشی از حمله سیستم ایمنی به بافت‌های سالم بدن است.

علائم روماتیسم مفصلی

این بیماری معمولاً به‌تدریج شروع می‌شود، اما در برخی افراد به‌طور ناگهانی ظاهر می‌شود. از علائم مهم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد و تورم مفاصل: معمولاً در مفاصل کوچک مانند انگشتان دست و مچ دست دیده می‌شود.
  • سفتی صبحگاهی: بیماران هنگام بیدار شدن از خواب، سفتی شدیدی را در مفاصل خود احساس می‌کنند که ممکن است بیش از یک ساعت طول بکشد.
  • خستگی مفرط: احساس خستگی شدید و ضعف عمومی در بسیاری از مبتلایان گزارش شده است.
  • کاهش وزن بدون دلیل: التهاب سیستمیک ممکن است موجب کاهش وزن ناگهانی شود.
  • گرمی و قرمزی مفاصل: به دلیل التهاب، مفاصل ممکن است گرم و قرمز شوند.

علل روماتیسم مفصلی

علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، اما برخی عوامل در ایجاد آن نقش دارند:

  • ژنتیک و سابقه خانوادگی: افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
  • سیستم ایمنی غیرطبیعی: در این بیماری، سیستم ایمنی به‌طور اشتباه به بافت‌های بدن حمله می‌کند.
  • عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض ویروس‌ها، باکتری‌ها یا حتی آلودگی هوا می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.
  • هورمون‌ها: روماتیسم مفصلی در زنان بیشتر دیده می‌شود که ممکن است به دلیل تأثیر هورمون‌های زنانه باشد.

عوارض روماتیسم مفصلی

در صورت عدم درمان، این بیماری می‌تواند عوارض شدیدی به همراه داشته باشد:

  • تخریب مفاصل: در موارد شدید، ممکن است مفاصل دچار تغییر شکل شده و عملکرد خود را از دست بدهند.
  • پوکی استخوان: مصرف برخی داروهای ضدالتهابی و التهاب مزمن باعث کاهش تراکم استخوان می‌شود.
  • مشکلات قلبی: التهاب ناشی از بیماری می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.
  • خشکی چشم و دهان: برخی از بیماران به سندرم شوگرن (خشکی چشم و دهان) دچار می‌شوند.

تشخیص روماتیسم مفصلی

پزشکان برای تشخیص این بیماری از روش‌های زیر استفاده می‌کنند:

  • معاینه فیزیکی: بررسی مفاصل برای تشخیص التهاب، درد و سفتی.
  • آزمایش خون: بررسی فاکتورهای التهابی مانند CRP و ESR.
  • تصویربرداری: اشعه ایکس، MRI و سونوگرافی برای بررسی آسیب‌های مفصلی.

روش‌های درمان روماتیسم مفصلی

اگرچه این بیماری درمان قطعی ندارد، اما روش‌های متعددی برای کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت آن وجود دارد:

۱. درمان دارویی

  • داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب.
  • داروهای ضد روماتیسمی تعدیل‌کننده بیماری (DMARDs): مانند متوترکسات که پیشرفت بیماری را کند می‌کند.
  • کورتیکواستروئیدها: مانند پردنیزون برای کاهش سریع التهاب در موارد حاد.

۲. تغییر سبک زندگی

  • رژیم غذایی سالم: مصرف مواد غذایی ضدالتهاب مانند ماهی‌های چرب، زردچوبه و زنجبیل.
  • ورزش منظم: تمریناتی مانند یوگا و پیلاتس می‌توانند به حفظ انعطاف‌پذیری مفاصل کمک کنند.
  • مدیریت استرس: تکنیک‌های آرام‌سازی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق برای کاهش علائم بیماری.

۳. درمان‌های فیزیکی

  • فیزیوتراپی: تمرینات مخصوص تقویت عضلات اطراف مفاصل آسیب‌دیده.
  • گرما و سرما درمانی: استفاده از کمپرس گرم و سرد برای کاهش درد و التهاب.

۴. جراحی

در مواردی که آسیب مفاصل شدید باشد، ممکن است جراحی‌هایی مانند تعویض مفصل توصیه شود.

پیشگیری از روماتیسم مفصلی

اگرچه این بیماری قابل پیشگیری نیست، اما رعایت موارد زیر می‌تواند خطر آن را کاهش دهد:

  • کنترل وزن و جلوگیری از اضافه‌وزن
  • ورزش منظم برای حفظ سلامت مفاصل
  • پرهیز از مصرف دخانیات و الکل
  • مراقبت از مفاصل در برابر آسیب‌های فیزیکی

مطلب آخر

اگر شما هم این علائم را در خود حس میکنید میتوانید از طریق لینک زیر نوبت رزرو کنید.

رزرو نوبت