آرتروز چیست؟

آرتروز یا آرتریت به معنای التهاب مفصل است. واژه‌ی آرتروز برای توصیف حدود ۲۰۰ بیماری مختلف که مفصل، بافت‌های اطراف مفصلی و دیگر بافت‌های همبندی و اسکلتی عضلانی را درگیر می‌کنند استفاده می‌شود.
با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، ۵۴.۴ میلیون نفر از بزرگسال در ایالات متحده مبتلا به انواع آرتروز وم بیماری های ستون فقرات هستند. از این تعداد، ۲۳.۷ میلیون نفر دچار محدودیت فعالیتی هستند. آرتروز در افراد ۶۵ ساله یا مسن‌تر شایع‌تر است، اما می‌تواند افراد در همه سنین، از جمله کودکان را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

فرق آرتروز و آرتریت چیست؟

آرتریت به التهاب مفاصل گفته می‌شود. این بیماری با درد، تورم، سفتی و داغی در مفاصل آسیب دیده، وجود دارد. آرتریت ممکن است با برخی مشکلات کانند آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.
آرتروز یکی از انواع آرتریت است. آرتروز بیماری دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب می‌شود. این بیماری تحلیل‌برنده در‌نتیجه آسیب‌دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی‌مدت غضروف در مفاصل بروز می‌کند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می‌شود.

علائم آرتروز چیست؟

انواع نشانه های آرتروز و چگونگی بروز آن‌ها، بسته به نوع آرتروز متفاوت است. علائم آرتروز می‌تواند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شود، اگر کسی هر یک از چهار علایم آرتروز هشدار دهنده‌ی اصلی زیر را تجربه کند، باید به پزشک مراجعه کند.

• درد: درد آرتروز می‌تواند ثابت یا متغیر باشد، مانند: زانو درد
• تورم: در برخی از انواع آرتروز، پوست روی مفصل آسیب دیده قرمز و متورم و گرم می‌شود.
• سفتی و خشکی مفصل: خشکی مفصل یک علامت معمول است که پس از بیدار شدن از خواب در صبح، یا پس از نشستن طولانی مدت پشت میز، رانندگی طولانی مدت و بعد از ورزش رخ می‌دهد. گاهی نیز خود را به صورت گرفتگی انگشتان دست نشان می‌دهد.
• اختلال در حرکت مفصل:حرکت دردناک مفصل یا خشکی و درد هنگام بلند شدن از روی صندلی می‌تواند نشان دهنده‌ی آرتروز باشد.

انواع آرتروز نسبت به محل درد و ایجاد آن

آرتروز بیماری غیرالتهابی مفصلی است و می‌تواند مفاصل مختلفی را درگیر کند. در ادامه به بخش‌های مختلفی از بدن که ممکن است با آرتروز درگیر شوند می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

• ۱. آرتروز گردن:به نقل از orthoinfo، اسپوندیلوزیس سرویکال یا گردنی که برای سادگی آرتروز گردن نامیده می‌شود، معمولا به علت افزایش سن و یا آسیب‌ها و ساییدگی‌هایی در طول زمان ایجاد می‌شود. آرتروز گردن از بیماری‌های بسیار شایع است و افراد زیادی ممکن است به آن مبتلا شوند. بیش از ۸۵٪ مردم بعد از ۶۰ سالگی به آرتروز گردن مبتلا می‌شوند.
• ۲. آرتروز زانو چیست؟:آرتروز زانو التهاب مفصل زانو است که در آن غضروف از بین رفته‌است. غضروف زانو آسیب می‌بیند و ساییدگی بین دو استخوان بالا می‌رود و التهاب ایجاد می‌شود (نه از نوع التهابی که در آرتریت می‌بینیم، به همین خاطر به این بیماری غیرالتهابی می‌گوییم). غضروف یک بافت ارتجاعی است که مانند یک بالشتک ضربه‌گیر بین دو استخوان قرار می‌گیرد و اصطکاک را کاهش می‌دهد. بنابراین حرکت استخوان در محل مفصل بدون در و به سادگی اتفاق می‌افتد.
• ۳. آرتروز کمر:آرتروز کمر به التهاب و درد مفاصل ستون فقرات یا مفاصل ساکروایلیاک گفته می‌شود، جایی که کمر به استخوان لگن متصل می‌شود. این حالت می‌تواند به علت‌های مختلفی مرتبط باشد. مثلا می‌تواند در اثر ساییدگی و آسیب به مهره‌ها و غضروف‌های بین مهره‌های ایجاد شده‌باشد. البته که عفونت‌ها، بیماری‌های خودایمنی و شرایط دیگر هم می‌توانند این بیماری را ایجاد کنند.
• ۴. آرتروز دوران نوجوانی: آرتروز دوران نوجوانی انواع مختلفی دارد. آرتروز ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA) که به عنوان آرتروز روماتوئید نوجوانان (JRA) نیز شناخته می‌شود، رایج ترین نوع آرتروز دوران کودکی است. آرتروز دوران کودکی می‌تواند باعث آسیب دائمی به مفاصل شود و برای آن درمانی وجود ندارد. با این حال ممکن است بیماری برای مدتی خاموش و غیرفعال شود.

عوامل خطر در ابتلا به آرتروز

برخی از عوامل خطر ابتلا به آرتروز قابل اصلاح هستند در حالی که برخی دیگر قابل اصلاح نیستند. عوامل خطر غیر قابل اصلاح آرتروز عبارتند از:

• سن:با افزایش سن خطر ابتلا به انواع مختلف آرتروز و درد ناگهانی مچ دست نیز افزایش می‌یابد.
• جنسیت: شیوع انواع آرتروز در زنان بیشتر است و ۶۰ درصد از افراد مبتلا به آرتروز زن هستند، اما نقرس در مردان نسبت به زنان شایع تر است.
• عوامل ژنتیکی:ژن‌های خاصی با خطر بالای ابتلا به آرتروز مانند آرتروز روماتوئید (RA)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و اسپوندیلیت انکیلوزین همراه هستند.
• اضافه وزن و چاقی:زن بیش از حد به شروع و پیشرفت استئوآرتروز زانو منجر می‌شود.

درمان آرتروز چیست؟

احتمالا می‌خواهید بدانید که درمان قطعی آرتروز چیست؟ هدف از درمان آرتروز کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب مفاصل، حفظ عملکرد و بهبود کیفیت زندگی است. طیف وسیعی از داروها مثل تولمتین، قرص نوروبین و تغییر شیوه‌ی زندگی می‌تواند در رسیدن به این هدف کمک کند. درمان‌ها به طور کلی شامل موارد زیر هستند:

• درمان دارویی آرتروز: استامینوفن (Tylenol)، ترامادول (Ultram)، مواد مخدر حاوی اکسی کدون (Percocet, Oxycontin) یا هیدروکودون (Vicodin، Lortab) و داروی گلوکوزامین
  داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) داروی ملوکسیکام و ناپروکسن سدیم (Aleve) و قرص ایندومتاسین
• داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده‌ی بیماری (DMARDs):متوتروکسات (Trexall)
  هیدروکسی کلروکین (Plaquenil)
• درمان های غیر دارویی آرتروز: درمان فیزیکی
  پزشکان اغلب دوره‌های فیزیوتراپی و ماساژ، درمان آب گرم، کار درمانی و مدیریت خستگی را برای کمک به بیماران مبتلا به آرتروز جهت کنترل برخی مشکلات و کاهش محدودیت حرکتی را توصیه می‌کنند.

مطلب آخر

اگر شما هم این علائم را در خود حس میکنید میتوانید از طریق لینک زیر نوبت رزرو کنید.

رزرو نوبت